‘Nu er veel prikkels wegvallen, beginnen we langzamerhand allemaal een afgepelde versie van onszelf te worden en krijgen we ruimte om schoonheid te ervaren’

Jazeker, die quote komt echt uit mijn pen, laat gerust even landen, ik wacht wel even. Vond dit altijd een jeukuitspraak. Niet geheel geloofwaardig uit mijn mond ook. Meer voorbehouden aan een minzaam glimlachende dame of heer in een mooi India gewaad die klankschalensessies begeleidt. Zwaar jaloers ben ik op mensen die zich niet laten afleiden door bullshitzaken en elke tegenslag met een glimlach ontvangen. Ze hebben zo ontzettend gelijk.

Het begin is er. Ook voor mij. Het mooie weer van vandaag heb ik ontvangen als kado. Jaja, nog steeds jeuk, maar wel waar. Vanmorgen begon ik met een yoga workout in het zonnetje. Zonder gekheid, dat is niks minder dan een weldadig kado voor lichaam. Je geest knapt er ook van op trouwens.

Terwijl ik, liggend op mijn rug, het volgende kadootje, de schone, blauwe lucht, in ontvangst neem, komt vriendlief boven mij hangen. Kun je ook als een kado zien, maar misschien ben ik dan aan het overdrijven. In elk geval, hij meldt me dat ie groentespiesjes en zalmpakketjes heeft gemaakt en straks de bbq aansteekt. De rosé staat al koud.

Het is pakjesdag vandaag..