‘Het is hier geen hotel.’ Tja, wie is er niet groot mee geworden? En welke moeder heeft zich niet voorgenomen verre van deze dooddoener te blijven? Terwijl het in de praktijk best vaak van toepassing is. Pardon? Zeg ik dat?Een kinderloze minder dan parttime bonusmoeder. Jazeker, spreekt u mee.

‘Het is hier geen filantropische instelling’ vind eigenlijk sympathieker dan de hotelversie. Beetje ouderwets, snap ik ook. Bovendien houd je de aandacht van je doelgroep niet vast met woorden van meer dan twee lettergrepen.

Als kleine speler in de wereld van de opvoederij heb ik overigens weinig te klagen. Een weekend per 14 dagen komen de kids van vriendlief de boel opvrolijken. Het zijn jongen, van 16 en 13, dat dan weer wel. Hieronder een kleine bloemlezing uit de vriendelijke perikelen van een amateur opvoeder:

• Je kleding mag je zelf in de wasmand leggen, anders wordt het niet gewassen. Trouwens, van wie is deze ene sok?
• Handen gewassen? …Vanmorgen al? Oké, maar je komt nu van het toilet, dus..
• Nog even met de borstel door de pot graag…staat zo slordig, die vlekken.
• Prima als je wat te drinken pakt hoor, maar liever niet al die glazen op je kamer laten staan.
• Volgende keer graag ff de borden afspoelen, nu zit die vaatwasser onder de stukken spinazie.
• Je mag je voeten afwikkelen op de trap. We hebben buren…Afwikkelen ja, dus niet als een olifant, zeg maar.

Ach, weet je, die verfoeide hotel quote is eigenlijk niet eens nodig. We gaan lekker ons gangetje en die paar keer extra stofzuigen neem ik op de koop toe. Net als het uit de weg ruimen van de natte handdoeken op de badkamervloer. Alleen beddengoed recht trekken, dat doe ik niet. Toe zeg, het is hier geen hotel.