Om de schande gelijk maar in de groep te gooien… ik kijk ongezond graag naar ‘mr. Frank Visser doet uitspraak.’ Dat ik daarvoor helemaal naar SBS moet overschakelen neem ik op de koop toe. Ik geniet me wild van die platte schreeuwpartijen, IQ’s onder de 35, weggepiepte krachttermen, tandeloze tokkies (of schrijf je dat met een hoofdletter, nee toch?) en onsamenhangende bedreigingen (‘Nee, ik ben niet agressief, jij moet gewoon dood!’). Of op z’n minst een laagbegaafde bejaarde met een overzichtelijk opgenoteerde tijdlijn van de bovenbuurlijke overlast (23:14 ‘floeng floeng’, 1:37 ‘krak krak’, 2:59 ‘bonk’ en om 6:20…het doorspoelen van het toilet!).

En natuurlijk smul ik van publieksvriend Victor met z’n oprechte begrip voor en vriendelijke kopjes koffie met beide partijen bij wie de problemen hun boven de verongelijkte koppies groeien. Net als Victors schijtlollige woordgrappen waarschijnlijk. Ik verkneukel me immer een ongeluk.

Neuh, bang dat ik mensen heb beledigd en binnenkort tandeloos bezoek aan de deur kan verwachten ben ik niet. Voor de beoogde doelgroep schrijf ik veuls te lange zinnen…

Die andere Rijdende Rechter, op NPO 1, vind ik minder prikkelend. De hoofdrolspelers zijn doorgaans vrij nette, hooguit wat zure burgers. Overigens niks ten nadele van de plaatsvervangende schaamte die zich ook bij de niet commerciële versie onvermijdelijk opdringt. Laatst vergaapte ik me nog aan kansloos gejammer over afbladderende verf, van nieuwe keukenkastjes. Dat wil zeggen, die waren al vijf jaar nieuw. De aanklagers eisten doodleuk een nieuwe keuken van hun keukenboer. Dat dus.

Altijd respect hoe die keurige, innemende mr. Reid in dit soort gevallen z’n welverdiende schaterbui weet te pareren. De ingevlogen keukenkastjes specialist (ja, werkelijk) wierp intussen vakkundige blikken op het schoonmaakmiddel en de zeemdoek waar aanklaagster haar werkterrein dagelijks (!) mee afsopte. Aha, aap uit de mouw. Je moet je haar immers ook niet elke dag wassen, mevrouwtje toch! Het vonnis van mr. Reid was helder, die nieuwe keuken konden ze schudden, deze functioneerde naar behoren. Ondanks de afgebladderde kastjes. ‘Het is niet anders’, verzuchtte de aanklaagster, gevolgd door de aftiteling. Say what?

Heel sportief en respectvol hoor, maar zeg nou zelf… zo is er toch geen reet aan…(?)