‘Je mag ‘m hebben als je ‘m leuk vindt.’ Susan is een gulle meid, dat wist ik al. Overgeschoten kadootjes of eventuele miskopen geeft ze makkelijk weg. Een pak speltmeel (‘gebruik ik niet’), een fles Zwitsal (‘zijn de jongens allergisch voor’) of een tegoedbon voor de bloemist (‘de kat gooit hier alle planten toch maar omver’), Susan maakt liever een ander blij dan dat ze alles bewaart ‘voor het geval je weet maar nooit.’

Alleen is ze nu aan het overdrijven, want met deze half lange, oud roze, keurig getailleerde winterjas lijkt verdomd weinig mis. ‘Besteld bij Ali Baba’, vervolgt ze, ‘kostte maar 30 euro en dat moet natuurlijk ergens in terug te vinden zijn.’ Ik blijf haar vragend aankijken. ‘Let op, ik trek ‘m even aan.’ Snap er niks van, de jas staat haar echt goed en die kleur, wauw!

Wild zwaaiend met haar armen demonstreert Susan haar grootste bezwaar: ‘Hoor je dat? Hij knettert, daar kan ik niet tegen. Alsof je in een zak chips rond loopt!’ ‘Misschien moet je er even aan wennen en er niet op focussen…’, probeer ik nog. Maar Susan schudt haar hoofd: ‘Heb ik al gedaan, dat is hetzelfde als proberen niet aan een roze olifant te denken.’ Helder.

En zo fiets ik, gekleed in mijn nieuwe, oud roze mazzeltje door de stad. Dat gaat goed, tot mijn eerste binnenpretje. Ik moet gniffelen om Susan: (‘hij knettert, alsof je in een zak chips loopt’). De jas gniffelt mee. Alsof iemand zo’n schattig uitdeelzakje paprika chips open trekt. Dat idee. Niet teveel op letten. Trouwens, ik moet hier rechtsaf. De jas ook. Oeps, er gaat een gezinsverpakking nacho’s open. Daarna linksaf, wachten voor de stoplichten, weer optrekken en nog een keer naar rechts. Overal bemoeit jaslief zich mee. Als een koppeltje bijdehante pubers, onderuit op de bank, onophoudelijk etterend en knisperend met grote zakken. Ik hoor er zelfs verfrommelde colablikjes en boergeluiden doorheen, ik zweer ’t je!

Eigenlijk moet ik nog langs de Lidl, maar dat laat ik ff. Het idee, spullen vanuit een schap in een mandje laden… dat wordt één oorverdovende, knetterende, boerende orgie van verveelde hangjongeren. Iedereen in de winkel zal me aanstaren, alsof ze een roze olifant zien….