Goeie koffie verkoopt zichzelf. Dus dat een sterk koffiemerk de slogan ’Met wie zou jij weer es een koffietje willen doen?’ de wereld in slingert, schiet wat mij betreft z’n doel net zo hard voorbij als een penalty van Seedorf, ergens in de vorige eeuw…

Trouwens, een bedrijf dat koffie infantiliseert tot een verkleinwoordje, heeft zich volgens mij niet verdiept in doorgewinterde liefhebbers en/of grootverbruikers. Die ‘doen geen koffietjes’, maar nemen de consumptie van dit basisvocht bloedserieus.

Een sterke bak koffie in de ochtend is een must. Koffie maakt je een leuker mens. Het leven is te kort voor slechte koffie. En zo lust ik er nog wel een paar. Niet teveel, want dan komt mijn nachtrust in de knel en ben ik als leuk mens zijnde juist niet te genieten. Al smijt ik er twintig ‘koffietjes’ in.

Echt hoor, ‘een koffietje doen’ associeer ik met getut van gebatikte visite die eigenlijk liever een ‘vers munttheetje’ had gewild. Maar ondergetekende had natuurlijk weer geen biologische bloemenhoning in huis, dus vooruit, we doen een koffietje. Dat werk.

Voor de helderheid, wanneer je mij voorstelt om weer es een koffietje te gaan doen, dan ben je van harte welkom. Maar niet bij mij. We spreken wel af in de kroeg. Kun jij lekker je koffietje doen. Doe ik wel een biertje…