Soms laat ik me het hoofd op hol brengen. Door een theezakje van Pickwick dat een surrealistische kwestie aankaart: ‘Als welk dier zou je willen terugkeren op aarde?’ Wat is dat voor een vraag joh. Gewoon als zoogdier. Als mens, om precies te zijn. Vooruit, als profvoetballer of popmuzikant. Durf te dromen, kost niks.

Dat een vol stadion je naam scandeert, een dampende zaal je toejuicht als je het podium beklimt, lijkt mij een hemels genot. Het idee alleen al dat je fans hebt. Waarvan sommige uit pure adoratie zelfs jouw kop of naam op hun lijf laten tatoeëren. Ja, die gekken heb je..;)

Zoals ik al zei, durf te dromen. En ik moet zeggen dat mijn droom een heel klein beetje begint uit te komen. Ik heb een fan. Sinds kort is er een jonge vrouw die overal opduikt waar ik lesgeef. Altijd zit ze in het midden van de zaal tegenover me, zodat ik niet om haar glanzende lange haar, zorgvuldige make up, kleurrijke legging en minzame glimlach heen kan. Werd ik eerst wat verlegen van, hetgeen ik lollig pareerde middels: ‘Ik heb het gevoel dat jij de hele tijd naar me zit te kijken, klopt dat?’ Dondersflauwe instructeursgrap die ik overigens van Theo Maassen heb afgekeken. Maar zij vreet ’t allemaal, zoals zij alles wat ik zeg of doe gulzig tot zich neemt. Al mijn poses, moves en oefeningen volgt ze met een bewonderende, bijna verrukte blik.

Wanneer ik na het douchen een bakkie wil scoren bij de koffietafel, zit zij daar ook. Nog steeds in diezelfde staat van minzame verrukking. Nadat ik haar een bekertje gratis automatenpleur aanbied (‘Wat lief van je zeg, je bent ook zo gewoon gebleven hè!’) laaf ik mij aan een complimenten kanonnade: ‘Je beweegt zo sierlijk, echt prachtig!’, ‘Wat ben je toch lenig zeg, zo jaloers op.’, ‘Zou je ook niet zeggen, dat je al zo oud bent…’, ‘Jij bent mijn grote voorbeeld.’ Ze zegt ’t verdomme echt allemaal en ik ga er verdomd goed op, kan ik je melden.

Nee, ik vind haar niet awkward. Ze blijft namelijk rustig, gilt niet, zit niet aan me, volgt me niet naar huis, stuurt geen rozen en gooit zelfs niet met slipjes. Zij laat me slechts inzien dat het sporadische divagedrag van pak ‘m beet een Justin B. of Cristiano R. eigenlijk niet zo vreemd is.

Gaat mij niet gebeuren hoor, ik blijf er heel gewoon onder. En wacht rustig op de dag dat ze eindelijk haar tatoeage showt, van mij in de krijgerhouding, of in de spagaat, mag ook…;)

Meer blog items