‘Kijk, de volle maan schijnt naar binnen, mooi hè? Jij merkt zoiets natuurlijk meteen aan mensen, als gevoelsmens zijnde.’ Zomaar een opmerking van een yogi na de les, als we met z’n allen een kopje thee drinken. Volle maan, of ik dat merk aan mensen, mijn hemel…
Toen ik jaren geleden in Holtenbroek woonde, verbeeldde ik mij dat er tijdens volle maan meer politiewagens door de Beethovenlaan reden dan op een gebruikelijk avondje Zwolse Bronx. ‘Blijkbaar gedroeg dat tuig uit de Palestrinalaan zich dan nog asocialer’, aldus mijn ongenuanceerde gedachten op zo’n moment. Sindsdien heeft menselijk gedrag tijdens volle maan mijn warme belangstelling.
Tegenwoordig woon ik veilig in Assendorp, in een straat waar geeneens een politiewagen doorheen past. Ik ben gezegend met meer dan acceptabele straatgenoten, waarvan een groot deel voorzien van meer dan acceptabel klein grut. Behalve tijdens volle maan….dan transformeert dat levendige, spelende grutvolk ineens in een meerkoppig krijsend, jankend, strontvervelend monster. En vraag ik me af waarom dat spul godverd..niet in bed ligt.
Op microniveau is de stemming al niet veel beter. De gaapgeluiden van mijn luidruchtig vermoeide vriend zijn oorverdovender dan anders en op één of ander manier gaat juist nu de hele avond z’n mobiel. De snerpende gitaarsolo van Yngwie Malmsteen, bij wijze van ringtone (hoe kom je er op), kotst als een bezeten engeltje in m’n oor, want na 1x overgaan je telefoon beantwoorden is natuurlijk voor loosers…
Verder moet ik heel goed nadenken wat ik op zo’n avond ga eten…niks wat geslurp en gesmak van disgenoten in de hand kan werken. Ooit beging ik de kapitale flater om spaghetti met rooie saus…juist, hou maar op. Kan trouwens sowieso beter in m’n eentje zitten eten. En Arrow Classic Rock ff afzetten, om te ontkomen aan al die luidruchtige, stompzinnige radiocommercials. Elk kwartier: KRE-ON KO-ZIJ-NEN ! Jahaaa en in het volgende blokje verkopen die oorwurmen ineens ook KRE-ON ROL-LUI-KEN ! Ook drie lettergrepen, knap hoor. Ga toch weg.
Dus om antwoord te geven op de vraag van de aardige yogi: ‘Nee, ik merk niet echt aan andere mensen dat het volle maan is…eigenlijk ken ik maar één persoon die er last van heeft.’