Van de week was ik op een feestje van mijn twee nichtjes. Beide zijn ze beeldschoon. Is niet belangrijk verder*, want daarnaast zijn ze ook nog es intelligent, sociaal, succesvol, retegrappig en lijken ze een aangeboren gevoel voor stijl te hebben. Ik voel me altijd wat bleekjes bij ze afsteken. Die bleekheid compenseer ik graag door iets kleurrijks aan te trekken. Concurreren met twee pretty chicks van meer dan dertig jaar jonger is kansloos, maar ik kan wel gewoon m’n best doen, ja toch?
De zusjes blazen me zoals altijd weer omver met hun smaakvolle voorkomen. De oudste combineert een crême kleurig jasje met crême kleurige, laaggehakte laarzen. Losse, golvende, glanzende haren en een stralende glimlach doen de rest. Haar jongere zusje hult zich in een ensemble van een korte, zachtgroene blouse op een flanellen broek met wijde pijpen, gympen eronder en…nou komt het, GEEN MAKE UP! En toch shinen. Kijk, en dat kan ik dus niet uitstaan.
Want op zo’n moment voel ik me acuut een platvloerse, ordinaire, kermissen afstruinende, Hubba Bubba kauwende, net niet gelukte Samantha de Jong wannabe. Met m’n knalroze croptop, strakke, glimmende neplederen legging, naaldhakken met slangenprint, rode lipstick en vers geblondeerd kapsel. Dan wil ik ff dood. Maar de jongste duwt me gauw een flesje Hertog Jan in handen. ‘Wil je er een glas bij Tryns?’ Ik had mijn eer nog enigszins kunnen redden door ‘ja’ te zeggen, dus je raadt het al: ‘Nee joh, zit al in glas…’ Kansloos. Glimlachend nippen de dames aan hun kelkje rosé. Ze kennen hun tante inmiddels en houden stijlvol hun mond.
Goed, tijd om de volgende plank mis te slaan. Tante heeft namelijk een smaakvol cadeau voor haar nichtjes meegenomen: Kaartjes voor de London Knights! U weet toch, een roedel smeuïge, gespierde mannen (niet belangrijk verder**), die al sexy dansend hun kleren uittrekken. ‘Echt weer wat voor jou hè’, luidt de reactie van de twee. ‘Je gaat toch wel mee?’ Nee, ik blijf thuis, nou goed…
Uiteraard ga ik mee. Lekker ongegeneerd de platvloerse, ordinaire kermisdoos uithangen, te midden van soortgenoten die, net als ik, de stijlboot genadeloos gemist hebben. Zin in!
* Tuurlijk niet
** Tuurlijk wel