Nou is er dus één beroemdheid die ik graag door roze bril beoordeel. Het liefst een zuurstokroze. Volgens sommigen tot vervelens toe en dat snap ik hoor. Anderzijds vind ik ook wel es iets van jouw ongeloofwaardige ‘love my life/happy together/kijk es hoe geweldig mijn kinderen zijn’- berichtgeving op fb. Maar ik vind je nog steeds aardig.

Tja, mijn favo celeb heeft wat op z’n kerfstok, want in Rusland lopen chillen met Quincy, een van z’n beste vrienden. En die laatste wordt verdacht van poging tot iemand doodsteken en drugssmokkel. Aughhh.

Kijk, ik blijf mijn held toch wel adoreren en dat is absoluut niet om platvloerse, fysieke genotsredenen. Zelfs niet alleen omdat ie m.i. oogstrelend voetbalt met een bijna artistiek balgevoel. Hij is vooral een mooi, sociaal, bescheiden mens gebleken, een man met een heel groot hart: Fysiek zwaar getroffen collega’s financieel ondersteunen, geblesseerde vrienden in huis nemen en verzorgen, miljoenen doneren aan een Marokkaans kankerfonds, vlak voor de wedstrijd met gehandicapte en bejaarde fans knuffelen terwijl de rest van het team allang weer met zichzelf bezig is. Ik noem wat headliners die zijn persoonlijkheid zo mooi weergeven.

Daarnaast blijkt ie altijd een echte vriend voor zijn vrienden. Quincy is daar één van. Niet zo heel vreemd. Tijdens hun gezamenlijke Ajax periode spatte de onderlinge chemie zowel binnen en buiten de lijnen van het tweetal af. Wat hebben we van ze genoten. Zo’n klik heb je niet met veel mensen, dat weten jij en ik ook. Iets om te koesteren.

Het zal vast niet eenvoudig zijn dat z’n bro wordt gelinkt aan onsmakelijke praktijken. Oké, het is carrière- en imagotechnisch wellicht niet de meest snuggere keuze geweest om met je verguisde maatje in Rusland naar een feestje van een gokbedrijf te gaan. Maar die criminele vriend kan naast zijn duistere kant nog steeds diezelfde liefde geven en ontvangen, dus tussen hen is het gewoon dikke mik gebleven.

Heel eerlijk, dat mijn idool daar pontificaal poseerde met een shirt van Spartak Moskou, met zijn eigen naam en rugnummer, vond ik niet direct grappig. Waarom joh? Goed, iedereen doet wel es dingen die niet hadden gehoeven of domweg onverstandig zijn, ook goeie, rustige, lieve, bescheiden, verstandige, sociale mensen. Kijk naar jezelf. Om maar iemand te noemen.

Zoals te voorspellen buitelden tandeloze twitterhelden en andere opiniehebbers over elkaar heen om mijn held een domme, zakkenvullende proleet te noemen die z’n middelvinger opsteekt naar de wereld, schijt heeft aan bijvoorbeeld Oekraïnse oorlogsslachtoffers en z’n functie als rolmodel niet serieus neemt. Wat mij betreft ga je dan toch echt voorbij aan alle nobele daden die hij op z’n naam heeft en waar ie nooit mee loopt te pronken.

Zelfs wanneer ik mijn zuurstokroze bril even afzet, blijf ik erbij. Ook goeie, mooie mensen blijven niet smetteloos en handelen niet immer politiek correct. Daarentegen heeft heldlief niemand vermoord, niks gesmokkeld en niemand met een mes gestoken.

Wat ie wel heeft gedaan is laten zien wat echte vriendschap voor hem betekent.

Over rolmodel gesproken.