Met sommige mensen voel ik mij energetisch verbonden, ook met mijn lievelingsbekendheid. Hij ongetwijfeld niet met mij en dat is maar goed ook. Want wat heeft ie er aan dat ik loop mee te janken als hij geblesseerd op het veld ligt? Juist, geen ene klote.

Trouwens, wat er vorige week zondag gebeurde slaat werkelijk alles, let op: Rond half 7 ’s avonds dacht ik even aan hem. Hoe het met hem zou gaan, of er transferperikelen lopen, van die dingen. Ineens kreeg ik een dijk van een opvlieger, vergezeld van een portie hartkloppingen. En wat bleek achteraf… precies op dat moment crashte zijn Rolls Royce met een stoot geparkeerde fietsen. Toeval? Dat dach ik dus nie!

Nog es wat, die Yvonne Coldelijer mag lekker in haar eigen juice gaar koken, want mijn favo celeb kan onmogelijk zelf in die auto gezeten hebben. Hij zat al ergens anders, namelijk in mijn hoofd. En die jongen kan niet overal tegelijk zijn hè….

Ja, je zit me uit te lachen, jij vindt me naïef, ik weet ‘t. Prima, als ik je vertel wat mij van de week overkwam, piep je wel anders:

Dikke week geleden postte ik een blog over de tragiek van mannenvoeten, getiteld voetenfetisj. Guess what? Paar dagen terug ontving ik een DM van een Amerikaan (?), die zich voorstelde als erkend voetenfetisjist. Over energetische verbinding gesproken. En dat was nog niet alles, de beste man bood mij een lucratieve bijverdienste aan van $1000 per week in ruil voor 2 voetenpics per dag. 3 bij hoge nood.

Uiteraard heb ik gelijk mijn rekeningnummer en een kopie van m’n paspoort toegestuurd, dat snap je. Ik ben nu, as we speak, druk doende met een voetenfotoshoot, dus ik hou het even kort.

Jongens, ik ga binnenlopen op andermans fetisj… Hoe ‘juicy’ wil je ’t hebben.