‘Gaat ’t wel met je?’, klinkt ‘t vanuit het zwembad. Een groep deelnemers aan de aqua Pilatesles is in de weer met een oefening die ik ze net vanaf de kant in de maag heb gesplitst, maar ik zie vooral bezorgde gezichten. ‘Zou even rustig aan doen als ik jou was, dit is het allemaal niet waard hè?’

Krankzinnig dit. Ik werk hier nog maar net, ’t is één van de eerste keren dat ik lesgeef aan deze groep mensen en ze hebben me al door. Terwijl ik uit alle macht probeer m’n duizeligheid te verbergen, maak ik een dusdanig duizelige indruk dat ze het niet vertrouwen. Tergend ontroerend, die oprechte bezorgdheid van wildvreemden. Ik kan daar dus niet tegenop, smelt als een reep goedkope huismerkchocola bij te hoge temperaturen. Ook dat ontgaat ze niet.

Als ik een moment later m’n ogen weer open (die zaten kennelijk een poosje dicht) lig ik op m’n rug, naast het zwembad met allerlei mensen in badpak om me heen. Hier klopt iets niet. Nou ja, één ding klopt wel. Mijn hart, dat gaat ongezond enthousiast tekeer. Een dame heeft m’n hand vast, een andere haalt een bidon met water en een derde heeft een paar collega’s opgetrommeld die me overeind helpen. Duidelijk, voor vanavond is mijn rol even uitgespeeld.

Vanachter een kop thee zie ik de receptionist mijn tas inpakken en vertelt de huismeester dat er een taxi geregeld is. Een taxi? ‘Eén van de klanten woont bij jou in de buurt, die neemt je mee en zet je thuis af.’ Mijn halfslachtige poging tot lullen als Brugman (‘Ah joh, ik ga gewoon op de fiets joh, mijn hartslag is alweer rustig joh, ben in tien minuutjes thuis joh….’) wordt liefdevol in de wind geslagen. ‘Gaan we niet doen lieverd.’

Zodoende ligt even later mijn fiets in de kofferbak en zit ik naast de chauffeur die in m’n buurt blijkt te wonen. Ik geef me over, rotzooi wat op m’n telefoon, zie een appje van een onbekend nummer: ‘Hoe gaat ’t nu? Doe je een berichtje als je veilig thuis bent?’ Aan de pf herken ik de collega van daarnet waarvan ik de naam niet eens ken. Mijn chocola smelt weer tot pasta. De chauffeur ziet het. ‘Gaat ‘t meid?’

Wat heet, ik ben een gezegend mens, omringd door wildvreemde liefde..