Van de week, op de radio hoorde ik ‘m weer, ‘Who let the dogs out.’ Heb het altijd een idiote plaat gevonden, met dat hondengehijg. Tuurlijk, het is een dijk van een oorwurm en er zit een luchtje aan wat mij betreft.

Na enkele ervaringen in het verleden met naar hond stinkende woningen, kwam ik decennia lang maar niet af van de rotsvaste overtuiging dat honden altijd stinken. Desalniettemin behandelde ik ze zoals ik zelf behandeld wil worden. Beetje aaien, beetje knuffelen en af en toe een koekje geven. De liefde die je dan terugkrijgt, doet de meeste stank wel vergeten.

Dat luchtje aan ‘Who let the dogs out’ kreeg een nieuwe kleur tijdens een weekje op Kos,18 jaar geleden. Wandelend door Kos City stuitte ik daar op een viertal jonge bedelkinderen, die in een vriendelijke waas van niet helemaal verse transpiratie, vergezeld van een geldpetje wat stonden te pingelen en te meppen op aftandse instrumenten. Juist, dan is ondergetekende dus verkocht. En dat bleef niet onopgemerkt.

Want na mijn donatie van enkele muntjes, kreeg ik een handmatig in elkaar geknutselde tambourine met geplette bierdopjes in handen geduwd. Oeps, daar was ik ineens onderdeel van een bedelend, licht stinkend ensemble. Zonder enige voorkennis van het repertoire. Bleek ook niet nodig, de speelgoedgitarist sloeg een willekeurig akkoord aan en zette het refrein van ‘Who let the dogs out’ in. En het bleef bij het herhalen van dat refrein, die ene zin. Trommel, woodblock, papieren roltong en….special guest op tambourine deden de rest. Of we nog klinkende valuta hebben binnen gehaald weet ik eerlijk gezegd niet meer, het was sowieso onbetaalbaar.

Mijn beloning bestond uit liefde, de rest van mijn week op Kos. Op elk terras wisten mijn muziekvrienden me te vinden en kwamen ze een knuffel brengen. Doorgaans tot ongenoegen van het dienstdoende personeel dat blijkbaar niet gediend was van dit ranzige gespuis op hun terrein. Dan werden mijn vrienden onder begeleiding van een oneerbiedig ‘Kssssjjjt!’ weggebonjourd. Pijnlijk, had anders gekund: een aai over de bol, een knuffel en wat Griekse tapas bijvoorbeeld. Ja toch, een beetje liefde stinkt niet.

Meer blog items