Ben sinds een kort poosje bezig met een vrij uitgebreid autobiografisch schrijfsel. Niet omdat ik mezelf zo’n ongelooflijk geslaagde, autobiowaardige persoonlijkheid vind, maar puur vanuit een pseudo therapeutische behoefte.
Ben nog lang niet klaar hoor. Het skelet ligt er en dat ga ik langzamerhand invullen met het nodige vlees en bloed. Beetje sappig en smeuïg moet ‘t worden, zodat ik een eventuele, bescheiden doelgroep kan voorzien van een prettig vrachtje leesvoer. Leuk kaftje erom voor de toonbaarheid en ja, dan zou je ’t een soort van boek kunnen noemen.
Maar zo onderhand gaat bijna elke ongeletterde blaaskaak aan de haal met het statement ‘ik ga een boek schrijven’, dus mij niet gezien. Zodra ik proeflezers nodig heb, laat ik het je weten. Tot die tijd hou ik m’n mond. Beloofd.
Wat ik ook beloof is dat mijn schrijfsel uitsluitend nicknames bevat, want een enkele figurant zal er niet helemaal zonder kleerscheuren van af komen. Ondanks dat ik waarschijnlijk niet direct een bestseller ter wereld breng, wil ik elk risico op het ruïneren van wiens leven dan ook, tot het minimum beperken. Dus mocht je nu spontaan het zweet tussen je billen krijgen… je komt hooguit via een nepprofiel aan de hoogste boom te hangen, geen zorgen.
Goed, zover ben ik nog niet en het gekke is dat ik de eventuele, toekomstige, utopische randzaken al lang en breed heb verzonnen: Waar ik het eindresultaat wil gaan presenteren, wie er allemaal een gesigneerd exemplaar krijgen (dat zijn er bijna net zoveel als de eerste oplage, dus daar mag nog in gesnoeid worden), welk goede doel een deel van de opbrengst mag hebben, wie de hoofdrollen gaan spelen in de verfilming en de titelsong van zowel de geschreven als verfilmde versie. Dat wordt ‘She will be loved’ van Maroon 5. Omdat het elke keer spontaan oppopt als ik begin te schrijven. Vraag me niet waarom, het gebeurt.
Zodra ik het Word document open, hoor ik als vanzelf het vriendelijke gitaarintro, gevolgd door het wat zoete, best wel gladde stemgeluid van zanger Adam Levine. ‘Beauty queen of only 18, she had some trouble with herself…’ Meteen verschijnen er flarden van de bijbehorende videoclip op m’n netvlies. Adam in het zwembad, leunend op de rand. Ik was daar nooit zo van onder indruk. Leuke, gespierde, getatoeëerde armen die op één of andere manier totaal niet bij z’n hoofd passen. Vond ‘m altijd zo’n wannabe hunk. Eigenlijk vind ik dat nog steeds.
Toch heb ik Maroon 5 altijd een warm hart toe gedragen. En dan ‘vooral hun eerdere werk’, zoals een zichzelf respecterend muziekliefhebber dat graag zegt. Soms moeten dingen blijkbaar zo zijn en toeval bestaat niet.
Afgelopen maand was ik dus op vakantie. Uiteraard om even niks te moeten, het aloude principe van vakantie vieren. Maar zelfs op een continent in een andere tijdszone word ik achtervolgd door m’n eigen soundtrack.
Mijn eerste week grossiert in mindfulle wandelingen langs het strand, veelal met airpods in en je raadt al welk liedje in elke random playlist voorkomt. Wanneer ik een keer zonder airpods op m’n gemakkie langs een strandtoko kuier, draait daar toevallig net….juist.
Zelfs tijdens een prikkelende veldtocht door het hysterische, oorverdovende Playa de Carmen, hoor en zie ik alleen de straatviolist die naar me knipoogt en vervolgens met een glimlach ‘She will be loved’ inzet. Tergend vals, maar vol liefde.
Tja, hoeveel signalen heeft een mens nodig? Het is duidelijk, ik moet groter denken. Dus hup, werk aan de winkel!
- Een zaaltje reserveren in De Enk.
- Vragen of het logo van het Beatrixfonds op de voorkant mag. Of liever op de achterkant, weet ik eigenlijk niet.
- Adam Levine vragen wat duurder is, de akoestische versie of de elektrische.
- Jeroen Spitzenberger en Jelka van Houten bellen of ze volgend jaar wat te doen hebben….
- En allereerst als de sodemieter dat boek afmaken natuurlijk, want de tijd dringt !!!!
Badend in het zweet word ik wakker. Met hartkloppingen en m’n voeten buitenboord van het te korte bed. Boven me loeit een piepende airco. Aan het voeteneind staat m’n geopende hutkoffer. Iets verderop lekt een douche. Wat kan een mens toch idioot dromen op vakantie…. Even bijkomen hoor. Misschien een muziekje opzetten….?