Ach ja, dat hoort ook bij Bevrijdingsfestival. Dat elke optredende artiest iets deelt over wat vrijheid voor hem of haar of hen betekent, tuurlijk. Even een paar seconden stil staan bij het feit dat we hier op een zonnige zondag eindeloos over een groot terrein mogen banjeren om te kijken en luisteren naar een royaal aanbod aan muzikaal vertier en de luxe hebben om te kunnen piepen dat we wat langer op een bekertje bier moeten wachten en nog langer in de rij staan om de gevolgen van al dat festivalbier te mogen uit plassen. Je hebt namelijk ook de vrijheid om gewoon naar huis te gaan, weet je wel. Dat dus.

Keuzevrijheid, een groot goed. Tegelijk een enorme trigger voor zelfbenoemde Fomisten (hullie die immer bang zijn om iets te missen). Maar dat ik Chef Special zo onderhand wel een keer gezien heb en Flemming onlangs ook mocht afvinken, scheelt me een paar survivaltochten richting hoofdpodium. En pak van m’n hart dat Rondé, Suzanne en Freek mij absoluut niet nodig hebben voor een enthousiast meezingend veld. Hoef ik daar niet naartoe, kan ik me met een gerust hart laven aan de kleinere podia. Minder beroemde popsterren met iets minder hitparadewaardig repertoire.

Zo was ik eerlijk gezegd niet superbekend met de metal/rock/hardcore formatie Ploegendienst, maar ik bleef er wel bij hangen. Het klonk lekker ruig, publiek ging uit z’n dak en af en toe verstond ik er zelfs iets van…

Hoorde ik dat goed? Zongen ze daar nou echt ‘ik ben in mijn nopjes?’ Ja serieus, ik hoor ’t nog een keer. Ruige, grungy metalklanken en dan doodleuk zingen dat je ‘in je nopjes’ bent??? Het zorgt bij mij voor niks minder dan gillende vertedering. Oh my, wat onweerstaanbaar stoer, schattig, dapper, en snoezig tegelijk!

In je nopjes. Dan denk ik aan een opa, kruipend over de grond, met lego en kleinkind. Of aan een relaxte kat die zich luidkeels spinnend op je schoot heeft genesteld. Of die glunderende eindexamen Havist die, ondanks alle veel te gezellige nevenaktiviteiten, toch met de hakken over de sloot z’n diploma heeft binnen gehaald.

In je nopjes zijn is ijzersterk. Dan ben je blij, gelukkig en tevreden zonder dat op social media van je af te hoeven blaten. Iemand in z’n nopjes heeft geen eigengeilerij nodig.

Ploegendienst heeft wat mij betreft de juiste snaar geraakt. We moeten allemaal es wat vaker in onze nopjes zijn, rustig en bescheiden genieten, liefdevol naar elkaar glimlachen, gewoon blij zijn zonder te schreeuwen…

De wereld in z’n nopjes, de hoogste vorm van vrijheid !