‘Hai, ik ben Jasper, ik vind je knap. Zullen we naar een hotel gaan?’ Jasper draagt een keurig jasje, een strak kapsel, heeft een robuuste kaaklijn, zo’n gladde Cristiano Ronaldo huid en hij ruikt naar iets duurs. Geen alcohol in elk geval.

Afgezien van zijn ‘indecent proposal’, het feit dat ie vanuit het niets m’n persoonlijke ruimte binnenstapt en adembenemend dichtbij komt staan, geeft dit ‘nette’ heerschap nóg een staaltje onfatsoen ten beste: Jasper heeft namelijk een telefoon aan z’n oor. Dat roept sowieso vragen op.

Want wat is er op dit moment, ver na middernacht, zo belangrijk om telefonisch te bespreken, terwijl het tegelijkertijd blijkbaar niet belangrijk genoeg is om er een ordinaire versierpoging voor uit te stellen, danwel achterwege te laten…?

Goed, blijkbaar kan Jasper multitasken, want hij blijft me met telefoon en al vragend aankijken: ‘Nou, wat denk je ervan? Hotelletje opzoeken?’

• Een hotel? Strak plan! Ik heb momenteel geen eigen woonruimte, dus een luxe bedje lijkt me wel wat. Doen we er een ontbijtje bij?

Juist. Dat ben ik, ver na middernacht. Dan laat de ratio me wel eens in de steek (met een simpel ‘nee joh, ga weg!’ had ik het zaakje in één keer gered), maar komt mijn behoefte om lollig te zijn tot bedenkelijke bloei.

‘Oké, momentje hoor, kom zo bij je terug.’ Jasper draait zich even van me af, nog altijd met die telefoon aan z’n oor. Momentje? Ben zo terug? Wat een ongemanierde idioot, zeg. Ik ga mijn jas pakken en wegwezen.

Daar wenst Jasper al bellend een stokje voor te steken: ‘Hé, waar ga je heen? Of vind je mij niet knap genoeg?’ Wederom ben ik middernachtelijk spontaan:

• Nou…je lijkt best heel erg op de zanger van A-ha.

‘A-ha, van Take on me! Die videoclip met dat meisje en dat stripboek!’

Ik knik.

‘Zeg es eerlijk, iedereen wilde dat meisje zijn, toch…?’

Ik knik nogmaals

‘Hier, pak mijn hand. Dan neem ik jou mee in een spannend verhaal!’

Grappig bedacht, maar met deze creep wil ik mezelf in geen enkel stripboek terugvinden, zelfs niet in ‘Suske en Wiske en de Glijdende Gladjanus.’

• Sorry Jasper, ik schrijf m’n eigen verhaal. En daar kom jij niet in voor…

Dan loop ik weg, de nacht in, richting mijn huidige ‘hotel’, een logeeradres bij iemand die gewoon het beste met me voor heeft. De meeste mensen deugen, ik heb geen gladde Jaspers nodig..